به گزارش پایگاه خبری «عصر سفر» به نقل از ایران، حجم خودرو هایی که راه شمال کشور و حضور در سواحل خزر را برگزیده بودند آنقدر زیاد بود که در پاره ای از اوقات سفرهای 3 تا 4 ساعته از تهران به شمال ، بیش از 10 ساعت به طول انجامیده و مسافران و سرنشینان خودروها را کلافه به مقصد رساند. طول ترافیک در بعضی از ورودی های شهرها تا چند کیلومتر شده و جاده های درون شهری را در نقاط گردشگر پذیر کاملا قفل کرد. بر اساس اعلام دست اندر کاران امر سفر تا پایان روز دوم تعطیلات بیش از یک میلیون تردد خودرو در جاده های شمالی کشور به ثبت رسید که به نوعی یک رکورد محسوب می شود.
مدیریت ترافیک

حجم بالای خودروها و قفل شدن تردد در ورودی شهرهای مازندران بویژه شهرهای ساحلی باعث شد تا پلیس راه با استقرار نیروهای خود ضمن هدایت خودروها، ترافیک را مدیریت کنند. جاده های اصلی منتهی به شمال کشور در استان های مازندران و گیلان یکی از شلوغ ترین ایام خود را سپری کرد، بطوری که برخی از ساعت های برای ایجاد سهولت در تردد این حجم عظیم تردد، مسوولان امر مجبور شدند تا جاده ها را یکطرفه اعلام کرده و از تردد خودروها از شمال به سمت پایتخت جلوگیری کنند. هر چند که در برخی از اوقات این تصمیم گیری ها به مذاق ساکنان استان های شمالی خوش نیامده و گلایه هائی را به دنبال داشت؛ از جمله این چالش ها گلایه ساکنان شهرستان آمل به یکطرفه شدن جاده هراز بود که در گذشته نیز شاهد آن بودیم و این بار نیز شکل گرفت.

گلایه کنندگان بر این باورند که سهمشان از تعطیلات، ترافیک، گرانی و زباله های بر جای مانده مسافران است وعلاوه برآن برای رسیدن به باغ ها و ییلاقشان که جزو اشتغال و امرار معاششان بشمار می رود، نیاز به تردد آزاد در جاده هراز دارند.

در همین حال، جاده های سوادکوه و رشت به تهران نیز شرایطی مشابه با جاده هراز را تجربه کردند. هر چند که با مدیریت های انجام گرفته از سوی دست اندرکاران به مرور زمان  این ترافیک ها تا حدی کنترل شد، اما ادامه این ترافیک ها وقتی به ورودی شهرها رسید، امان ساکنان این مناطق را بریده و وضعیتی را بوجود آورد که آنان پاره ای از اوقات حتی برای انجام کارهای روزمره خود قادر به استفاده از خودروهایشان در سطح شهر نبودند.

مشکلات مسافران

مسافران شمال وقتی به همه سختی ها خود را به سواحل خزر می رساندند تازه با مشکل دیگری روبرو می شدند؛ مشکلی که داغ دلشان را تازه می کرد. برخی از آنان که با خود چادر آورده بودند، دل به دریا زده و خطرات اقامت در چادر را به جان خریده و در گوشه ای از خیابان یا پارک ها اقدام به زدن چادر می کردند اما گروهی از مسافران که به همراه خانواده راهی سفر شده بودند در ورودی شهرها با تابلو بدستان برای اجاره ویلا و یا سوئیت وارد معامله می شدند.

بر اساس مشاهدات میدانی خبرنگار «ایران» قیمت برخی از ویلاهای کوچک که قبل از تعطیلات در نهایت تا 150 هزار تومان برای هر شب اقامت اجاره داده می شد تا حدود یک میلیون تومان رسیده بود؛ مبلغی که در نهایت با کمی چانه زنی از سوی مسافران پرداخت می شد.

مردی که از تهران راهی رامسر شده بود در این باره گفت: روز 13 خرداد ماه خانه ای کوچک را به مبلغ 200 هزار تومان برای هر شب اجاره کرده بودیم. ابتدا قرار بود دو شب در شمال بمانیم، اما وقتی در جریان ترافیک جاده ها قرار گرفتیم تصمیم بر این شد تا یک شب دیگر به مدت سفرمان اضافه کنیم. برای همین با صاحبخانه صحبت کردیم، اما او با عذرخواهی اعلام کرد که خانه را برای دو شب آینده به مبلغ یک میلیون و 800 هزارتومان اجاره داده است.

همسر این مرد نیز گفت: برای دیدن منطقه متل قو به این شهر رفته بودیم . پسرم تشنه بود؛ به سوپرمارکتی مراجعه کردیم در نهایت تعجب متوجه شدیم یک بطری آب معدنی خانواده را 7هزار تومان می فروشد. این سوال برای ما پیش آمد که مگر متولیان امر براین گرانفروشی ها نظارت ندارند. چطور می شود فروشنده ای این جسارت را پیدا کند که جنس 3 هزار تومانی را با قیمتی بیش از دو برابر بفروشد!

یکی از اهالی شهرستان رامسر هم در این باره گفت: هر ساله با حضور این همه مسافر زندگی برای ما سخت می شود. در این ایام وقتی برای تردد در سطح شهر با آژانس های تاکسی تلفنی زنگ می زنیم، ابتدا مسیر را می پرسند.اگر مسیر در محدوده ترافیک باشد یا اصلا حاضر به جابجایی مسافر نمی شوند یا اینکه مبلغی چند برابر روزهای دیگر را طلب می کنند.

البته مدیران در خیلی از شهرها طی این سال ها تلاش زیادی را برای کاستن از این گرفتاری ها انجام داده اند، اما در برخی از نقاط اجرای تعدادی از پروژه ها به تاخیر افتاده و باعث شده تا در چنین زمان هایی خود باعث بروز مشکلات بیشتری شوند. همین عامل در برخی از شهرها شرایطی را بوجود آورده بود که خودورها امکان تردد از مسیرهای فرعی برای عبور از گره ترافیک را نداشته و ساعت ها معطل می ماندند.

در کنار این موضوع باید از ساخت و سازهای بدون مطالعه در حاشیه جاده های اصالی شهرها نیز یاد کرد. بعنوان مثال ساخت پروژه هایی تفریحی و تجاری در کنار خیابان منطقه سلمان شهر و متل قو وضعیتی را بوجود آورده تا حتی نیمه شب ها نیز در مسیر با ترافیک سنگین خودرو مواجه شود.

در یک جمله می توان گفت که مسافرت به شمال در این ایام که 4 روز تعطیلات بود، زمان مسافرت ها را به دو بخش تقسیم می کرد. دو روز را در جاده برای رفتن و برگشتن و دو روز را به چانه زنی برای پیدا کردن مکانی با قیمت مناسب؛ چرا که به هنگام بازگشت نیز مسافران و گردشگران در راه های خروجی استان های شمالی باید همین روال گرفتاری در ترافیک را تجربه کنند.

البته نباید این موضوع را نادیده گرفت که غیر از زباله و ترافیک که ره آورد حضور بی سابقه مسافران به استان های شمالی است، تاثیر اقتصادی این حضور بر سفره زندگی مردم به شدن قابل لمس است و خیلی از خانواده ها اساس زندگی شان بر پایه در آمدهای ناشی از همین حضور بنا شده است.اما شاید مدیریت بهتر و اقدامات هوشمندانه تر از سوی مسوولان وضعیتی را بوجود آورد که هم مسافران سرگردان و کلافه نشوند و هم ساکنان شمال کشور از این خوان بهره کافی ببرند