به گزارش پایگاه خبری «عصر سفر» به نقل از همشهری، طرح تصمیم‌گیری برای روزهای سرخ تقویم‌های ما، سهل‌های ممتنعی شده که مدت‌هاست روی میز مسئولان ذیربط خاک می‌خورد. تفاوتی که در روزهای تعطیلات پایان هفته ایران (پنجشنبه و جمعه) و سایر کشورها (شنبه و یکشنبه) وجود دارد، موجب ایجاد یک گپ چهارروزه شده که گره در کار فعال‌های اقتصادی ایران می‌اندازد. اگرچه ‌کسی نمی‌تواند منکر زیان هنگفت تعطیلات بر تولید ناخالص داخلی شود اما مدیریت صحیح تعطیلات و تمرکز روی درآمدزایی از آنها به واسطه توسعه گردشگری داخلی می‌تواند به منزله ایجاد فرصت برای اشتغال، تولید و توسعه نواحی کمتر توسعه‌یافته باشد.

در کنار اینها نیمه تعطیل بودن روزی مانند پنجشنبه هم موجب رانده و مانده‌شدن ایران از هر سو شده است. الگوی نامناسب فعلی تعطیلات در ایران که شامل تعطیلات مناسبتی گسسته و تعطیلات پایان هفته یک‌روزه است، در عمل باعث شده تا اثر مثبت تعطیلات چه روی بخش‌های اقتصادی و چه روی سلامت فردی و اجتماعی نمود پیدا نکند. نتیجه برخی تحقیقات نشان می‌دهد که پس از عبور از سطح استاندارد اشتغال (40ساعت) تولید به ازای هر ساعت کاری اضافه شده به‌شدت افت کرده و تولید و کیفیت محصول نهایی را کاهش می‌دهد. کشورهای توسعه یافته که افزایش بهره‌وری را در صدر اهداف خود قرار داده‌اند، با درک این مفهوم رو به کاهش پراکندگی تعطیلات آورده و 2 روز را به شکل رسمی تعطیل کرده‌اند.
محسن مهرعلیزاده، عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی تهران در این‌باره به همشهری می‌گوید: برخلاف تصور عمومی، ما از نظر تعداد تعطیلات از کشورهای دیگر جهان پیشی نگرفته‌ایم. در مجموع ما 52 روز به شکل رسمی و جمعه‌ها تعطیل هستیم. جز جمعه‌ها، ما 26روز دیگر به مناسبت‌های مختلف و به شکل پراکنده تعطیل هستیم.

گرفتاری‌های فعالان اقتصادی
اختلاف در روز تعطیلات با کشورهای جهان برای ما خسارت‌های زیادی را به‌بار می‌آورد. محسن مهرعلیزاده می‌گوید: با توجه به اینکه تعطیلات مرسوم در ایران روزهای پنجشنبه و جمعه است، تعطیلات شنبه و یکشنبه آنها برای فعالان‌ اقتصادی ما مشکلات متعددی رقم زده است. فعالیت‌هایی مثل مراجعه به بانک، ارسال و دریافت حواله‌جات و مراجعه به گمرکات در ایران با مشکل مواجه می‌شود. او می‌گوید: در عالم تجارت سرعت عمل در کار بسیار مهم است. هم‌اکنون برای تجارت خارجی 4 روز گپ داریم که اگر تغییرات‌ داخلی کشورمان به جمعه و شنبه تغییر کند حداقل بخشی از این خسارت جبران می‌شود. جز ما و جیبوتی بقیه کشورها شنبه‌ها و یکشنبه‌ها تعطیل‌ هستند. حتی افغانستان‌ هم که تعطیلات مشابهی با ما داشت اخیرا نسبت به تغییر آن و هماهنگ شدن با جهان اقدام کرده است.

مشکل اختلاف است نه تعداد
تمام خسرانی که تعطیلات برای ما به بار می‌آورد، اختلاف در روز تعطیلی ما با روز تعطیلی کشورهای دیگر است. عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی توضیح می‌دهد: ما با وجود تعطیلات مخالف نیستیم. همه می‌دانیم که تعطیل بودن 2 روز در هفته جزو نیازهای غیرقابل انکار بشری است. حتی بارها به دولت و مجلس نامه نوشتیم و درخواست کردیم پنجشنبه‌ها را از حالت نیمه‌تعطیل به تعطیل رسمی تغییر دهند. این حالت بینابینی برای پنجشنبه‌ها می‌تواند گردشگری داخلی را کاهش دهد. اگر 2روز در پایان هفته تعطیل باشد، می‌توان روی تقویت درآمدهای ناشی از گردشگری و حتی هویت ملی جوانان حساب کرد. همچنین هتل‌های ایران امروز ظرفیت‌های خالی بسیاری دارند که می‌توان با افزایش تعداد تعطیلات برای آنها درآمدزایی و اشتغال‌زایی کرد. مگر به‌دنبال تقویت اقتصاد داخلی نیستیم؟ او بر این باور است که مانع جدی بر سر راه تغییرات تعطیلات در کشور ما وجود ندارد و نیاز به پیگیری و ممارست دارد.

دوراهی تهدید و فرصت
زیان روزهای تعطیل به اقتصاد ایران از کسی پوشیده نیست. چند‌ماه پیش محمدرضا تابش، عضو فراکسیون امید اعلام کرد: برآورد تولید ناخالص داخلی (G.D.P) به قیمت جاری در سال‌جاری نشان می‌دهد که حدود 14هزار میلیارد ریال یا هزار و 400میلیارد تومان ضرر به ازای هر روز تعطیلی متوجه کشور می‌شود که باز سهم تهران از این ضرر ٢5درصد است؛ یعنی حدود ٣50میلیارد تومان ضرر و زیان هر روز تعطیلی در تهران است.
اما واقعیت این است که می‌توان با مدیریت صحیح این زیان را جبران کرد و کیفیت کار نیروی انسانی را بالا برد. از طرفی 92درصد گردشگران در ایران، ‌داخلی هستند؛ جامعه گسترده‌ای که می‌توان با فراهم کردن شرایط برای آنها به درآمدهای توسعه محور کلان رسید. وزن گردشگری داخلی در ایران با توجه به جمعیت آن، سنگین‌تر از گردشگری خارجی است و می‌تواند ارزش افزوده عظیمی را برای کشور حاصل کند. ضمن اینکه جریان گردشگری داخلی از شهرهای بزرگ به سمت شهرهای کوچک و روستاهاست که مهم‌ترین ویژگی آن توزیع درآمد است که در ارزیابی‌ها و محاسبات معمولا درنظر گرفته نمی‌شود.