به گزارش پایگاه خبری «عصر سفر» به نقل از ایسنا، بنایی نوسنگی 6000 ساله، یکی از عجایب هفتگانه جهان، محل زندگی اصحاب کهف، نقطه امن جهان و جایی که حضرت مریم در این مکان زندگی کرده همه و همه در نزدیکی این سرزمین اسرارآمیز وجود دارد. بنایی با شکوه که حتی پس از حملات مغول‌ها و جنگ دیرینه سلجوقیه و عثمانی همچنان پابرجا باقی‌مانده، یادگار اجدادمان را در جلوی چشمانمان مجسم می‌کند. اگرچه افسوس در حال حاضر ویران‌شده، اما به دلیل قدمت تاریخی و آثار مهم و برجسته‌ای که بر جاگذاشته همچنان گزینه جذاب و بسیار مهمی برای بازدید توریست‌های تور ترکیه است.

افسوس به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مراکز دوره باستان است که در سال 2015 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده و تقریباً 9000 سال در طول دوره هلنیستی، دوره رومی، عصر بیزانس، دوره اصول و دوران عثمانی سکونت داشته و همین باعث جذابیت تاریخی و گردشگری شده است. این شهر در زمانی بندری و مرکز فرهنگ و تجارت بسیار مهم بود و از طاق‌های زیبا گرفته تا کتیبه‌های بزرگ و کوچک سنگی و باستانی با ترجمه‌های آن، بناهای بی‌نظیر و عظیمی مثل کتابخانه سلسوس، معبد آرتمیس، خانه حضرت مریم، زادگاه فیلسوف بزرگ هراکلیتوس، میدان دومیتیانوس، خانه عشق، معبد کروسوس، کلیسای سنت جان، تئاتر بزرگ و بی‌نظیر آن و بسیاری از بقایای بناهای عظیم و درعین‌حال حیرت‌برانگیز که بناهای تاریخی شهر افسوس را نقش و نگار زده‌اند.

بگذارید کمی از تاریخچه این سرزمین برایتان بگوییم تا شما نیز مانند گردشگران تورهای ترکیه مجذوبش شوید. افسوس، مهم‌ترین شهر یونانی در یونیان آسیای صغیر است که ویرانه‌های آن در نزدیکی روستای مدرن سلجوق در غرب ترکیه قرار دارد و در زمان روم باستان در دامنه‌های شمالی تپه‌های کورسوس و پایون و جنوب رودخانه کایستر واقع‌ شده بود که هم اکنون دشتی حاصلخیز را تشکیل داده و باعث شده که خط ساحلی هر چه دورتر به سمت غرب حرکت کند. معبد آرتمیس یا دایانا که افسوس قسمت اعظم شهرت خود را مدیون آن است، به نظر می رسد شهر کلاسیکی یونان را نشان می‌دهد، احتمالاً هنگام تأسیس (در حدود 600 قبل از میلاد مسیح)، یک مایل شرقی تا شمال شرقی آن واقع در دریا واقع‌ شده است.

در تپه ایازولوک کلیسای جاستینین مقدس سنت جان متکلمان وجود دارد کلیسایی بی‌نظیر که در اطراف حرم ساخته‌ شده و در اوایل قرون‌وسطی با مرگ یا فرض جسمی سنت جان در ارتباط بوده است. این کلیسا که از سال 1922 کشف نشده بود، یک بنای نجیب و به‌یادماندنی است که به‌سختی مرمت‌ شده است. در نزدیکی تپه نیز یک مسجد زیبای سلجوقی وجود دارد که قدمت آن به سال 1375 اختصاص دارد و از دیدن آن‌که جزوی از عجایب هفتگانه در جهان است غافل نشوید.

افسوس از اواسط قرن هفتم قبل از میلاد مسیح، هنگامی‌ که مورد حمله کیممرها قرار گرفت، وارد تاریخ شد و برخلاف همسایه خود، مگنزیا، از این حملات جان سالم به در برد. در اوایل قرن ششم این شهر تحت سلطه ستمگران بود. با این‌ حال در بازسازی جدید ستون‌های بسیاری و برخی گاوهای طلایی جدید و باشکوهی در معبد (آرتمیس) تشکیل دادند. افسوس به‌زودی تسلیم کوروش کبیر پارس شد. در اوایل شورش یونیان (499-493 قبل از میلاد) علیه پارسیان، افسوس به‌عنوان پایگاه حمله یونیان به ساردیان خدمت کرد. افسس حدود 50 سال روابط دوستانه با ایران را حفظ کرد: در سال 478 خشایارشاه، با بازگشت از ناکامی خود در یونان، اما پس از سال 454، افسوس به‌عنوان یک شاخه عادی آتن ظاهر می شود. افسانه‌های بزرگی در آن دوران وجود داشتند، اولین ظریف یونان (اواسط قرن هفتم قبل از میلاد)، طنزپرداز هیپوناکس و فیلسوف مشهور هراکلیتوس، نمونه هایی از آن‌ها بوده‌اند.