به گزارش پایگاه خبری «عصر سفر» به نقل از ایسنا، دوم شهریور ماه امسال، قرار بود نخستین کشتی بوشهر-قطر حرکت خود را آغاز کند و 1600 نفر مسافر و حدود 2000 تن بار کانتینری ایران به مقصد بندر دوحه ببرد اما حرکت این کشتی با مشکلاتی مواجه شد.

سیاوش ارجمندزاده در این باره گفته بود: مشکلاتی برای سوخت این کشتی به وجود آمد و در درجه دوم می‌خواستیم مسافر را هم به صورت همزمان جابه‌جا کنیم؛ بنابراین هماهنگی‌های آن انجام شد و قرار بود آژانس‌های مسافرتی و تورهای گردشگری این کار را انجام دهند و نسبت به فروش آن اقدام کنند. البته بندر دوحه نیز مشکلاتی دارد که در حال حل شدن است.

پس از گذشت بیش از چهار ماه و وعده‌های بسیار هنوز این خط کشتیرانی درنقطه اول خود قرار دارد و اتفاق تازه‌ای در این زمینه نیافتاده است.

سیاوش ارجمندزاده -مدیرکل بنادر و دریانوردی استان بوشهر- در این باره گفت: مشکلات بسیاری سر راه، خط کشتیرانی بوشهر-دوحه وجود داشت که آماده نبودن بندر دوحه یکی از آن‌ها بود اما بر اساس وعده‌هایی که مسئولان این بندر اعلام کرده بودند، قرار بود تا ابتدای سال میلادی 2020 مشکلات بندر دوحه حل شود که به نظر می‌رسد این اتفاق افتاده است.

وی افزود: یکی از بزرگترین مشکلات و موانع در این مسیر، سوخت یارانه‌ای است که مذاکرات بسیاری برای آن نیز در سطح وزرای مختلف، استانداری و... انجام شده است و منتظریم این مسئله نیز حل شود و بتوانیم خط کشتیرانی بوشهر-دوحه را هر چه سریعتر راه‌ بیاندازیم.

مدیرکل بنادر و دریانوردی استان بوشهر با بیان اینکه هنوز مشکل سوخت یارانه‌ای حل نشده است و بر این اساس سوخت بر مبنای نرخ بانکرینگ به این خط کشتیرانی اختصاص می‌یابد، ادامه داد: قیمت هر لیتر گازوئیل با نرخ بانکرنیگ بر مبنای نرخ ارز بوده  و در حال تغییر است که از لیتری 6800 تومان تا لیتری 7200 تومان متفاوت خواهد بود.

ارجمندزاده با اشاره به نرخ 300 تومانی هر لیتر گازوئیل یارانه ای و تفاوت بالای آن با نرخ بانکرینگ، اعلام کرد: با توجه به اینکه مذاکراتمان در زمینه یارانه‌ای شدن سوخت این خط کشتیرانی به نتیجه خاصی نرسید، پیشنهاد جدیدی ارائه دادیم که سوخت اختصاص یافته برای این خط کشتیرانی به صورت 50-50 ترکیبی از نرخ یارانه ای و بانکرینگ باشد تا برای شرکت خصوصی که می‌خواهد این پروژه را آغاز کند، صرفه اقتصادی داشته باشد.

وی گفت: با توجه به طرح اقتصادی نوشته شده از سوی شرکت خصوصی سرمایه‌گذار این خط کشتیرانی و این مسئله که قیمت بلیت این کشتی باید در مقایسه با هواپیما  مزیت بهتری داشته باشد، با نرخ سوخت بانکرینگ نمی‌توان انتظار داشت که این خط کشتیرانی راه بیافتد. بنابراین شرکت سرمایه‌گذار به گونه ای باید برنامه‌ریزی کند که نرخ بلیتش یک چهارم تا نهایتا یک سوم قیمت بلیت هواپیما در این مسیر باشد و اگر مشکل سوخت یارانه‌ای برای این خط کشتیرانی حل شود، مانع دیگری در این مسیر وجود ندارد.