به گزارش پایگاه خبری «عصر سفر» به نقل از میراث ‌آریا، این بازارچه‌ها که با همکاری اداره‌کل میراث‌فرهنگی استان‌ها برپا شد، شامل 10هزار و 660 غرفه در قالب 846 بازارچه عرضه و فروش محصولات صنایع‌دستی در 31 استان کشور بود و با فروشی معادل 628هزار و 167 میلیون ریال (معادل حدودا 63 میلیارد تومان)، رشدی برابر با 49 درصد نسبت به سال قبل داشته است. طبق این گزارش، بالاترین میزان فروش در بازارچه‌های نوروزی مربوط به استان همدان به میزان 82هزار و 920 میلیون ریال بوده است و استان‌های گیلان و مازندران در رتبه‌های بعدی قرار دارند. همچنین بیشترین تعداد محل برگزاری بازارچه مربوط به استان گیلان با 92 محل بود. بیشترین تعداد غرف عرضه محصولات صنایع‌دستی نیز مربوط به استان گیلان با 1008 غرفه بوده است و پس از آن اصفهان و کرمانشاه در رتبه‌های دوم و سوم این بخش هستند. از سوی دیگر، بالاترین درصد تغییرات عملکرد استان‌ها براساس میزان فروش هم مربوط به استان خوزستان با 435 درصد رشد بوده و استان‌های خراسان رضوی و چهار محال و بختیاری در رتبه‌های بعدی این بخش قرار گرفته‌اند.

آمارها همچنین حاکی از آن است که بالاترین درصد تغییرات عملکرد استان‌ها براساس تعداد محل مربوط به استان یزد با 146 درصد رشد بوده و بالاترین درصد تغییرات عملکرد استان‌ها براساس تعداد غرفه مربوط به استان بوشهر با 283 درصد رشد است. پیش از برگزاری این بازارچه‌ها، سرپرست معاونت صنایع‌دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری کشور پیش‌بینی کرده بود اقبال عمومی به بازارچه‌های صنایع‌دستی در سال 97 نسبت به سال 96 افزایش قابل توجهی داشته باشد. به گفته پویا محمودیان، در بازارچه‌های نوروزی سال 96، بیش از 42میلیارد تومان صنایع‌دستی به فروش رسید که این رقم نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن، 32درصد افزایش داشت. همچنین سال گذشته استان گیلان بیشترین بازارچه و استان مازندران نیز بیشترین فروش را داشتند.

براساس این گزارش، بزرگ‌ترین بازارچه موقت صنایع‌دستی در 31 استان کشور به‌صورت همزمان از 27 اسفند 96 تا 15 فروردین 97 برگزار شد. بازارچه‌های موقت عرضه و فروش محصولات صنایع‌دستی از سال 1387 تاکنون به عنوان گسترده‌ترین رویداد خرده‌فروشی این حوزه در کشور شناخته می‌شوند که علاوه‌بر توسعه فروش، اهداف کلانی از جمله اشاعه فرهنگ مصرف کالاهای هنری در سطح جامعه، معرفی و نمایش توانمندی‌های صنایع‌دستی مناطق مختلف کشور، فراهم شدن بسترهای فعالیت‌های بازرگانی تولیدکنندگان صنایع‌دستی با امکانات پایین مالی، ایجاد مراکزی با جذابیت بالا، امکان شناخت سلایق و نیازهای بازار، کاهش قیمت تمام‌شده محصولات (به‌دلیل عرضه مستقیم کالاها و حذف واسطه‌های غیرضرور)، ایجاد فضایی برای تبلیغات، بازاریابی و دریافت سفارش تولیدات را به دنبال داشته است.