به گزارش پایگاه خبری «عصر سفر» به نقل از ایسنا، محمد رضا اورمزدی با بیان اینکه یکی از بلایای جنگلی ما، آفرود ها و موتورسوارانی هستند که تاثیری در توسعه گردشگری جنگل ندارند، اظهار کرد: به طور مثال در منطقه ای به نام دریاسر تنکابن اینگونه مسابقات برگزار می شود، در صورتی که باید در مکانی هدایت شده مثل پیست مخصوص و با هماهنگی اداره ورزش و جوانان، هیئت های مرتبط و آژانس های گردشگری انجام شود.

وی تصریح کرد: این امر باعث شده عرصه جنگلی که سال های سال طول می کشد تا یک سبزه یا درختچه ای رویش کند را از بین ببرد و علاوه بر این به بهانه ساخت آزاد راه و مسکن انبوه، عرصه جنگلی خود را نابود کردیم.

این کارشناس گردشگری با اشاره به اینکه خشم طبیعت غیر قابل تحمل است، خاطرنشان کرد: طبیعت همیشه خشم خود را نشان می دهد و پاسخ طبیعت بسیار کوبنده و قاطعانه خواهد بود به عنوان مثال ساخت سد برای گردشگری در جای نامناسب باعث  طغیان سیل و نابودی عرصه جنگلی می شود.

اورمزدی با بیان اینکه جنگلبان امروزی، جنگل نشین سابق است، گفت: در گذشته اکثر مردم در جنگل دام داشته و به نوعی این عرصه طبیعی را حفظ می کردند اما امروزه همان جنگل نشین را روانه شهر کردیم و جنگل به دست سوداگران قاچاق چوب افتاد.

وی افزود: متاسفانه مدیریت یکپارچه ای برای حفظ جنگل نداریم تا بتوان از اقتصاد جنگل و اقتصاد گردشگری بهره مند شد.

این کارشناس گردشگری با اشاره به اینکه جنگل یک سفره پایان ناپذیر الهی است، یادآور شد: جنگل عرصه ای گسترده است به شرط اینکه مسئولانه با آن رفتار کنیم و این نیازمند همکاری و هماهنگی سازمان منابع طبیعی، جهاد کشاورزی، سازمان جنگل ها، سازمان محیط زیست و وزارت گردشگری برای اجرای طرح جامع جنگل به عنوان یک فرصت طلایی است.

اورمزدی ادامه داد: اگر جنگل ها را به بخش خصوصی واگذار کنیم، اوضاع جنگل های ما از لحاظ اقتصادی و گردشگری رواج خواهند یافت.

وی با بیان اینکه مفهومی به نام گردشگری شکار، در دل عرصه جنگلی مسکوت مانده است، تصریح کرد: گردشگری جنگل از گذشته تا به امروز در تمدن ایران زمین بوده است و  به نوعی یک اکوسیستم بی نظیر با جاذبه هایی اعم از رودخانه، آبشار، بیشه زارها، تالاب ها و خود درختان و جانورانی بوده که جزئی از حوزه گردشگری جنگل محسوب می شود.

این کارشناس گردشگری در ادامه بیان کرد: افرادی که به قصد دیدن گردشگری به این مناطق سفر می کنند، شاهد دیدن جاذبه های بی نظیری مانند بیشه زارها، آبشارهای بسیار باشکوه، گونه های نادر و کمیاب گیاهی و جانوری به عنوان یک ذخیره گاه گیاهی و جانوری هستند.

اورمزدی با بیان اینکه جنگل عرصه ای آموزشی است و به انسان می آموزد که چگونه حفظ بقا کند، گفت: مفهوم حفظ بقا با اکوتوریسم و طبیعت گردی مشترک است، به طور مثال یک مسافر، چگونه بتواند در جنگل تفریح کند، گردشگری جنگل، پیاده روی جنگل یا کوهستان نوردی که همه این ها  تکنیک هایی از گردشگری جنگل است تا فرد بتواند، به صورت بهینه از آن استفاده کند.